Westernweekend Horst

Al járen besluit ik elke keer weer om het volgende jaar naar het Westernweekend van schietvereniging 'Davy Crockett' in Horst te gaan kijken. We hoorden hierover al sterke verhalen toen we nog bij Trefzeker in Tilburg schoten; moest érg gezellig zijn.

Nu had ik eindelijk vakantie, geen Pitbike- of schietwedstrijd en eindelijk dus de kans om zaterdag (met Thomas) eens te gaan kijken. En we hadden er geen spijt van...... of wel eigenlijk; een nieuwe hobby lijkt onvermijdelijk.
Op zo'n westernweekend wordt er uitsluitend met ouderwets zwartkruit geschoten; veel rook en vlammen dus. De deelnemers en hun aanhang lopen (bijna) allemaal in kledij uit de cowboytijd. Op de schietbaan is dat zelfs verplicht.

Hier wordt geschoten met echt oude of nagemaakte (replica) wapens uit het cowboy tijdperk. Het gaat er veel relaxter aan toe dan op gewone wedstrijden; het laden duurt langer en hoewel het echte wedstrijden zijn gaat het vooral om het plezier hebben in de schietsport.
Opvallend ook; men loopt gewoon de hele dag met zijn revolver in de holster rond te banjeren; cool.


Nog cooler; de baan was gewoon buiten tegen de bosrand; geweldig sfeervol geheel. (jammer genoeg worden ook hier de eisen strenger; de volgende keer moet de baan overdekt zijn; jammer)

Bij de schietbaan was een kampement van handelaren opgezet; bijna allemaal in authentieke Wilde Westenstijl; leuk. Hier was alles te koop van wapens tot dierhuiden en van hoeden tot compete kostuums. Er stond ook een echte Blacksmith (smid) zijn vak uit te oefenen en bij het badhuis kon je je laten scheren en badderen. In de saloon kon je een drankje halen wat je bij traditionele zware kost als spare-ribs/chili concarne/worsten op kon drinken.

Hoogtepunt van de dag was wel het kanonschieten. Op een afstand van 25meter schieten ze met nagebouwde kanonnen/kanonnetjes met loden bollen van 4cm grootte. Vooral ook omdat we enkele van de deelnemers kenden was dit puur genieten. Zoiets lijkt me ook wel wat.

Ook hier ging alles lekker relaxt; kanonnen opstellen, loop poetsen van binnen, kruit erin, bol er op stampen, richten door er achter te gaan liggen en de lont plaatsen. Opvallend veel vrouwen deden hier mee; vonden het schijnbaar ook érg leuk.

Dan werden de kanonnen één voor één afgeschoten door een gloeiende lont op het lontje van het kanon te houden; wát een knallen. En wát een rook.

Daarna; met een natte lap op de poetsstok eventuele smeulende resten doven in de loop, paar keer met vette lappen doorhalen om het vuil te verwijderen; kruit erin , bol erop enz...... Fantastisch om te zien; nog leuker om zelf te doen waarschijnlijk. De resultaten waren wisselend; sommigen schieten vooral 10-en en 9-s terwijl anderen al moeite hebben om de kaart te raken. Maar; iedereen heeft evenveel plezier.

Ik vond het zaterdags zó leuk dat ik op zondag nog een keer teruggeweest ben; nu met Mieke. Die vond het ook superleuk. Lekker beetje rondgewandeld, mooie Navajo (indianen)ring van zilver met turquoise voor haar gekocht en lekker in de zon van de kanonnen zitten genieten. De enthousiaste verhalen van de deelnemers (waaronder oude bekenden van ons beiden) maakten dat we nu wel érg veel zin hebben om ons ook in het zwartkruitschieten te gaan verdiepen.

Hieronder een filmke wat ik vanmiddag maakte; jammergenoeg komen de harde knallen niet goed tot uiting; oorbescherming was nodzakelijk; zó hard ging het.