Halverwege 2007 ben ik, zoals eerder al gemeld, weer begonnen met motorwedstrijden. En wel met een Pitbike.
Wat is een Pitbike?
Pitbikes zijn kleine crossmotoren die in de USA door coureurs (race en cross) gebruikt werden om zich in de pits (rennerskwartier) te verplaatsen. De oer-pitbike is de Honda Z 50 later opgevolgd door de CRF50.
Natuurlijk werden er al snel onderlinge wedstrijdjes gehouden en werden deze mini-krachtpatsertje erg populair in de hele USA. Honda deed zo járenlang goede zaken met dit succesnummertje en bracht regelmatig een ge-update versie uit zonder het basisconcept uit het oog te verliezen.
De chinezen reageerden hier op door scheepsladingen replica's van de Honda te gaan fabriceren en tegenwoordig komen eigenlijk álle Pitbikes uit China. Gelukkig en waarschijnlijk ook meteen dé reden voor hun voortdurende succes is dat ze wél zo slim waren/zijn om vast te houden aan het originele motorconcept; een simpele ééncilinder viertakt met liggende, vooruitstekende, cilinder.
De cilinderinhoud werd bij Honda in de loop der jaren verhoogt naar 70cc (CRF70) waarbij diverse amerikaanse bedrijven/bedrijfjes kitjes met grotere cilinders aan gingen bieden. De chinezen voelden (aangestuurd door westerse motorhandelaren) goed aan dat er vraag was naar nóg grotere motoren. Het ging al snel van 110cc via 125cc naar 140cc. Op dit moment zijn er al enkele motorenfabrieken, o.a. Lifan, Daytona en YX, die een 150cc ééncilinderblok aanbieden waarbij YX vorig jaar met de 160cc versie uitkwam.
Bekende Pitbikemerken; Thumpstar, MonsterMoto, Pitster, PitPro, RSR, MotoVert, BBR, Workz en tientallen andere. Vaak komen verschillende merken uit dezelfde chinese fabriek en vaak worden dure, speciaal ontwikkelde, onderdelen van westerse bedrijven, zoals onderstaande Brembo remklauwen, schaamteloos gecopieerd en toegepast op deze chinese Pitbikes.
Iedereen die een container vol Pitbikes bestelt kan daar vanaf de fabriek zijn eigen naam op laten zetten; niet alleen maar door wat stickers maar ook op de carterdeksels gedrukt of zelfs gegraveerd. De importeurs van de duurdere merken reizen zelfs elk jaar een paar keer naar China af om de prototypes zoals de fabriek die voorstelt, aan de tand te voelen en hun eisen vwb aanpassingen kracht ($$) bij te zetten.
De productie in China van deze motortjes heeft wel als voordeel dat het betaalbaar gebleven is; ik betaal nou eenmaal liever 20 euro (chinees) dan 55euro (westers cq japans) voor een achtertandwiel. De kwaliteit van het chinese spul liet in het verleden nogal eens te wensen over, maar ze leren snel daar en ze snappen nu wel dat niemand op troep zit te wachten. Dat ze het niet zo nauw nemen met copyright enz. zal ooit nog wel eens voor problemen gaan zorgen, maar voorlopig kan iedereen die dat wil nog profiteren van de klantvriendelijke prijzen.Na Amerika heeft het Pitbike-virus zich stilaan verspreid over heel de wereld; dus ook naar ons land.
Wedstrijden.Het merendeel van de geproduceerde Pitbikes wordt gebruikt voor recreatie; beetje rondcrossen over de plaatselijke zandheuvels en weilanden. Op de straat mag een Pitbike niet komen omdat er geen kenteken op zit. Sinds een tijdje komen ook bikes met (brommer)kenteken op het toneel; zal hopelijk bijdragen naar een nog grotere populariteit.
Omdat het in de geschiedenis nog nooit anders geweest is; als iets een motor heeft móet er mee geracet worden tegen andere motorbezitters ;-), worden er ook Pitbike wedstrijden gehouden. In de USA is dat vooral op (speciale) crosscircuits; hier in NL vooral op asfalt of 3/4 asfalt en 1/4 zand; het zgn Supermotard. Heeft er vooral mee te maken dat de ondergrond in de US (en ook bv Frankrijk en Italie) harder en dardoor beter geschikt is voor de Pitbikes met hun relatief lage vermogen. Het nederlandse zand is gewoon te 'zwaar' voor deze mini's.
SBO
Ik rijd wedstrijden bij de SBO http://www.stichtingsbo.nl/competitie/pitbikes/ Zij organiseren race wedstrijden op kartcircuits; hier in NL en af en toe op Francorchamps in België. We racen hier met wegracebanden; met een beetje profiel of, zoals ikzelf, met echte slicks. Voor natte circuits hebben we wielen met speciale regenbanden die het mogelijk maken om ook dán nog met de knie over de grond te gaan in de bochten.
Er zijn 2 Pitbike-klassen; de Opstapklasse (voorheen onder 10pk) en de Open klasse . De Opstapklassers mogen maximaal 125cc zijn en niet of weinig opgevoerd. De Open klasse is max 160cc en ongelimiteerd vwb het vermogen. Hier rijden 115cc machines met supersnelle 4 kleps-koppen tegen hooggetunede 125cc-ers en 150cc trekkrachtkanonnen. Naast de Pitbikeklassen zijn er nog 2 scooterklasses, de 70cc Open en de Stage6 Cupracers. Doordat er maar 4 klasses per dag rijden hebben we elke wedstrijd dag veel tijd om op het circuit bezig te zijn.Een wedstrijd dag ziet er ongeveer als volgt uit; Vrije Training 15min, TijdTraining 15 min., 1e Manche 20 min, 2e Manche 20 min.
Opklimmend van de junioren, via promotieklasse naar de senioren reed ik met andere nummers. Maar toen ik overstapte van de senioren 500cc naar de Quadklasse om daar op de quad van AT-Motoren een gooi naar de titel te doen kreeg ik wéér #37.
