Mooiste crossmomenten?

Mijn mooiste wedstijd herinnering?
Moeilijk te zeggen; zijn er zóveel geweest; misschien als beginner in de cross mijn eerste beker(tje)s behalen in de 2 laatste wedstrijden van mijn eerste volledige seizoen. En tróts dat we waren. Deze bekertjes zijn enkele van de weinigen die in de loop der jaren bewaard zijn gebleven; eentje staat nú nog steeds bij mijn moeder.

Of de thuiswedstrijden in Haaren, traditioneel op Koninginnedag. Haaren had 3 crossers en het halve dorp werkte mee om deze wedstrijden te kunnen houden. Wij waren wekenlang de helden van het dorp waar alles om draaide. Vooral de keren waarin ik (buiten mededinging) in een lagere klasse mee mocht rijden omdat mijn eigen klasse niet op het programma stond waren cool; maakte niemand wat uit; ik won gewoon beide manches; dát telde voor alle medewerkers.
Of de opmars met de Quad in Meyel van achteraf door het veld naar voren. Om in de allerlaatste ronde in een alles-of-niets poging mijn grote concurrent voorbij te gaan op een mega-snel stuk (harde bospad) waar ze een gat gegraven hadden van 1 ½m diep en het zand daarachter gegooid hadden als bult. Ging hem juist daar voorbij door met 4 geblokkeerde wielen nog zo hard te gaan dat ik over het gat sprong, zo tégen de voorkant van die berg zand.

Maar vooral ook; het vóór de wedstrijd het hele motocross circuit rondlopen met mijn moeder om de baan te verkennen en te kijken waar ze het beste kon staan met haar ronde-aangeef-bord.


Elke keer weer, 17 jaar lang. Ondertussen installeerde mijn vader de motor en alle spullen bij de auto/later caravan/later busje en werkte al zijn eerste sneeën brood naar binnen.


We hebben zo veel kilometers gemaakt; lopend, overleggend, bochten en springbulten bekijkend en vaak een stukje teruglopen om iets van een andere kant te bekijken. Uitgaande van minimaal 23 wedstrijden per jaar, 17 jaar lang en een gemiddelde circuitlengte van 1800m kom je al snel uit op ruim 700 km!! Een beste afstand toch? ;-)