In de loop der jaren hebben we veel gezien en meegemaakt. Gekweekt met vanalles en nog wat; ook met soorten die toentertijd als érg moeilijk/niet te houden beschouwd werden. En wij kweekten er dus mee. Een hele tijd telden we gewoon méé in het 'wereldje'. Hielden lezingen en ik schreef als redakteur tientallen artikelen vooral voor het TTV-blad. (Tilburgse Terrarium Vereniging) Ben er érg trots op dat in diverse (semi)wetenschappelijke publicaties verwezen wordt/werd naar mijn artikelen. Maar wat vorige week gebeurde slaat alles wat me/ons tot nu toe, op (gif)slangengebied, is overkomen.
We hebben al ruim 10 jaar een losse Crotalus Oreganus lutosus. (Great Basin Ratelslang uit de USA) Ik kreeg haar als mini-baby van een (Italiaanse) handelaar. Omdat ik (in die tijd) voorlopig niet meer met Ratelslangen wilde kweken én omdat het toen ook moeilijk was om een bijpassend mannetje te vinden heeft ze altijd alleen gezeten.
Altijd probleemloos dier geweest; at altijd, vervelde netjes en ratelde als ze moest ratelen...... :o)
Heb haar (terwijl ik ondertussen veel dieren weggedaan heb) altijd gehouden; gewoon omdat ik haar leuk/mooi vond.
Vorige week keek ik bij toeval in haar terrarium en zag 3 onbevruchte eieren liggen; vreemd; nooit eerder had ze die gelegd. Toen ik de oranjebruine dingen opschepte zag ik een evengroot bruin exemplaar (dacht eerst; ontlasting) liggen. Ook maar opgeschept. Toen ik het wat beter kon bekijken leek het wel of er vaag een patroon op stond......
In de keuken, onder de lamp, het vlies, want dát zat er een omheen, open gemaakt en er bleek een compleet volgroeid baby-ratelslangetje in te zitten. Heb er wel een minuut in ongeloof naar staan staren; dit kón niet, simpelweg onmogelijk. Dit vrouwtje zit al vanaf haar baby-tijd totaal alleen; nog nooit is er een mannetje in de buurt geweest...... en dan krijgt ze een jong.... dood weliswaar maar toch.....Bekomen van de schrik herinnerde ik me vaag hier wel eens ooit eerder van gehoord te hebben en ook Mieke wist er wel vaag nog iets van. We kennen wel het fenomeen sperma-opslag bij slangen waarbij járen na de laatste paring nog eieren bevrucht worden, maar daar is hier zeker geen sprake van.
Het jong is volgroeid; meet 18,5cm en heeft de dooierzak nog (vol zo te zien) aan zijn lijfje. Ook een pré-button (eerste rateltje aan zijn staartje) is netjes aanwezig. In de rug lijkt een kronkel te zitten maar dat kan ook door lijkstijfheid zo lijken.
We vragen ons wél af of het jong al dood was toen het ter wereld kwam; kon er goed al een dag liggen.
Balen door die vraag ook; hadden we het, zoals vroeger wel vaker nodig was als er hier kleine Ratels geboren werden, kunnen redden door tijdig het vlies open te scheuren?
Heb uiteraard het web afgestuind naar info; heb inmiddels een melding van parthenogenese (want zo heet het) bij een Crotalus horridus (ook Ratelslang) en bij een Tijgerpython gevonden. Verder niet echt veel meldingen van zo'n geval bij slangen; wél bij hagedissen.
Inmiddels wél alweer volop te vinden op SlangenForums; was daar al een paar jaar weinig/niet geweest maar werd door oude bekenden hartelijk begroet; tof.
Waarschijnlijk komen er binnenkort wel slangen bij; Mieke wil weer een niet-giftige slang die ze zelf kan verzorgen (ze mag niet aan de gifslangen komen). Dus binnenkort hier foto's van een jonge KoningsPython denk ik :o)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten