Vorige week zijn we in Margraten (Z. Limburg) geweest om naar scooters te gaan kijken. Omdat we er toch in de buurt waren zijn we meteen effe naar het Amerikaanse Oorlogskerkhof geweest.
Ik was er ooit al toen ik een jaar of 13, 14 was en was allang weer van plan om, als we in de buurt waren, nog eens te gaan kijken. Temeer omdat Mieke het nog nooit gezien had.
Op dit kerkhof, dat in November 1944 door de Amerikanen in gebruik genomen werd, liggen 8300 soldaten begraven. Hun namen staan in een meterslange muur gebeiteld.
Daar rondlopen is een bijzondere ervaring. Al die, vooral jonge, mannen, die hun leven gaven voor een land zo ver van het hunne. 
De stijl van een kampioen.
In gesprek met 'Team Wolf'; vader/monteur Jan, Ramon en zijn vriendin. Erg leuke mensen om mee om te gaan. Zo op het rennerskwartier was de enige gelegenheid die ik had om zo dicht bij Ramon te komen; op de baan is hij zo'n beetje de enige die ik niet een keer in een rechtstreeks duel heb verslagen. :o)
Nog iemand die dikke felicitaties verdient; Geoffrey Moreel #60. Een welverdiende 2e plaats in het NK. Vanuit België was Geoff en zijn team elke keer weer present om met/tegen ons te racen. Ook een prettig persoon om mee om te gaan; maakt racen zoveel leuker als je goed met elkaar op kunt schieten.
Heb leuke battles met Geoff uitgevochten; hij gaat er altijd 100% voor. Vooral zijn inhaalacties op stukken waar je het echt niet (meer) verwacht hadden mijn bewondering. Onze duels liepen niet altijd goed af; in Veldhoven eindigde ik in de laatste ronde op het asfalt; hier in Francorchamps, voor het oog van al zijn fans was het Geoffrey die tegen de grond ging. Jammer. Kan echter gebeuren; that's racing. Zolang er geen opzet in het spel; vloeken, opkrabbelen, schouders ophalen en verder.
Close racing nadat ik een achterstand van het hele rechte eind had dichtgereden in de 1e manche. Jammergenoeg eindigde het anders dan verwacht.
|
